به گزارش مجله نجم
آژانس فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که فضاپیمای اودیسه که طولانی ترین ماموریت در مریخ است، امروز برای صد هزارمین بار به دور سیاره سرخ در گردش است. بیانیه.
برای جشن گرفتن این رویداد مهم، آژانس فضایی یک تصویر پانوراما پیچیده از المپوس مونس، بلندترین آتشفشان منظومه شمسی منتشر کرد. حماسه او در ماه مارس مدیریت The View را بر عهده گرفت. پایه آتشفشان 373 مایل (600 کیلومتر) در نزدیکی استوای مریخ امتداد دارد در حالی که 17 مایل (27 کیلومتر) در هوای رقیق سیاره بالا می رود. ستاره شناسان اوایل این ماه آن را کشف کردند یخبندان گذرا صبحگاهی لایه ای از یخ برای چندین ساعت در روز بالای آتشفشان را می پوشاند و بینش جدیدی در مورد چگونگی گردش یخ از قطب ها در سراسر جهان خشک ارائه می دهد.
به گزارش ناسا، در جدیدترین تصویر از آتشفشان از Odyssey، نوار سفید مایل به آبی که در حال چرای کوه المپوس دیده می شود، میزان غبار شناور در هوای مریخ را هنگام گرفتن عکس نشان می دهد. لایه نازک بنفش بالای آن احتمالاً ترکیبی از غبار جوی و ابرهای آبی یخی را نشان می دهد. دانشمندان می گویند لایه سبز آبی در لبه بالایی جهان نشان دهنده جایی است که ابرهای یخی آب به حدود 30 مایل (48 کیلومتر) به آسمان مریخ می رسند.
برای گرفتن آخرین تصویر پانوراما، دانشمندان به اودیسه دستور دادند تا به آرامی بچرخد تا دوربین آن به سمت افق مریخ باشد و مناظری مشابه آنچه که توسط ساکنان ایستگاه فضایی بین‌المللی زمین گرفته شده بود، ثبت کند.
مربوط: کوه مریخی غول پیکر المپوس مونس ممکن است زمانی یک جزیره آتشفشانی بوده باشد
جفری پلات، دانشمند پروژه اودیسه در آزمایشگاه پیشرانه جت در کالیفرنیا، گفت: “ما معمولا کوه المپوس را در برش های باریک از بالا می بینیم، اما با نشان دادن فضاپیما به سمت افق، می توانیم در یک تصویر مشاهده کنیم که کوه در بالا چقدر است.” در یک بیانیه مطبوعاتی اخیر “چشم انداز نه تنها خیره کننده است، بلکه داده های علمی منحصر به فردی را در اختیار ما قرار می دهد.”
با گرفتن تصاویر مشابه در زمان های مختلف در طول سال، دانشمندان می توانند چگونگی تغییر جو مریخ را در چهار فصل سیاره که هر فصل از چهار تا هفت ماه طول می کشد، بررسی کنند.
دانشمندان می گویند کار مقدماتی برای تصویر نهایی از اوایل سال 2008، زمانی که ماموریت دیگری به نام فونیکس ناسا بر روی مریخ فرود آمد، آغاز شد. هنگامی که مریخ نورد Odyssey که به عنوان یک رابط ارتباطی بین مریخ نورد و زمین عمل می کرد، آنتن خود را به سمت مریخ نورد گرفت، دانشمندان متوجه شدند که دوربین آن قادر به دیدن افق مریخ است.
استیو سندرز، که به عنوان مهندس عملیات فضاپیما در ماموریت Odyssey در فضایی لاکهید مارتین در دنور، کلرادو کار می‌کند، گفت: «ما تصمیم گرفتیم دوربین را روشن کنیم تا ببینیم چه شکلی است.» حفظ خواهد کرد [the camera’s] هنگامی که ما در اطراف سیاره حرکت می کنیم، میدان دید بر روی افق متمرکز می شود.
ماموریت Odyssey در آوریل 2001 پرتاب شد و توسط JPL مدیریت می شود. این اولین ماموریت موفق ناسا به مریخ پس از دو شکست دو سال قبل بود. در سال 1998، مریخ نورد آب و هوا گزارش شد سوختم در جو مریخ پس از اینکه مهندسان ماموریت دو سیستم اندازه گیری را با هم مخلوط کردند. یک سال بعد، کاوشگر قطبی مریخ بر اثر برخورد بر روی مریخ سقوط کرد موتور ناگهان خاموش شد قبل از فرود. بنابراین ادیسه به طور گسترده به عنوان یک مأموریت رستگاری در نظر گرفته شد.
فضاپیمای اودیسه در اکتبر 2001 به مدار مریخ پرتاب شد و از آن زمان مخازنی از آب یخی پنهان شده در زیر سطح سیاره را نشان داد که ممکن است برای فضانوردان آینده قابل دسترسی باشد. این فضاپیما همچنین مناطق وسیعی از سطح سیاره از جمله دهانه های آن را نقشه برداری کرد که به اخترشناسان در رمزگشایی تاریخ مریخ کمک کرد.
نقطه عطف اخیر این فضاپیما با 100000 مدار به این معنی است که بیش از 1.4 میلیارد مایل (2.2 میلیارد کیلومتر) را طی کرده است. فضاپیمای با انرژی خورشیدی سنج سوخت ندارد، بنابراین تیم ماموریت برای تخمین سوخت باقیمانده که ماموریت 23 ساله را ادامه می دهد، بر مهارت های ریاضی خود تکیه می کند. سندرز گفت: «فیزیک کارهای سخت زیادی را برای ما انجام می دهد. اما اینها جزئیات ریزتری هستند که باید بارها و بارها مدیریت کنیم.»
محاسبات اخیر نشان می دهد که Odyssey حدود 9 پوند (4 کیلوگرم) سوخت باقی مانده است که برای تکمیل ماموریت تا پایان سال 2025 کافی است.
جوزف هانت، مدیر پروژه Odyssey در JPL، گفت: «به نظارت دقیق برای ادامه ماموریت برای مدت طولانی و در عین حال حفظ جدول زمانی تاریخی برنامه‌ریزی و اجرای علمی – و شیوه‌های مهندسی نوآورانه نیاز است». ما مشتاقانه منتظریم تا در سال‌های آینده علوم بزرگ‌تری را جمع‌آوری کنیم.»
