فضانوردان روی ماه می توانند با دویدن روی چرخ مرگ تناسب اندام خود را حفظ کنند
به گزارش مجله نجم
هر انسانی که زمان کافی را در یک محیط کم گرانش سپری کند – مانند زیستگاه آینده در ماه – تغییرات فیزیکی را تجربه خواهد کرد زیرا ماهیچههایش آتروفه میشوند، استخوانهایش جرم از دست میدهند و کنترلش بر کل بدن کاهش مییابد. به همین دلیل است که فضانوردان خرج می کنند زمان پشت اتمسفر زمین باید تمرین کنی در ماموریت هایشان بدون آمادگی جسمانی، زمانی که به زمین بازگردند، حتی در یک سطح ابتدایی عملکرد خواهند داشت جاذبه زمین.
اکنون، محققان دانشگاه میلان شکل جدیدی از ورزش را ایجاد کرده اند تا بدن ساکنان آینده ماه را در حالت طبیعی نگه دارد. این شامل دویدن در امتداد چرخ مرگ از درون است.
چرخ مرگ همانطور که در سیرک ها و شهربازی ها دیده می شود زمینمعمولاً از یک حلقه بزرگ تشکیل شده است که در کنار آن گذاشته شده است. شرکت کننده بدشانس باید به اندازه کافی در امتداد داخل چرخ شتاب بگیرد تا قربانی گرانش نشود و در نتیجه از چرخ سقوط نکند.
مربوط: ناسا 3 شرکت را برای طراحی یک وسیله نقلیه قمری برای فضانوردان آرتمیس برای رانندگی در ماه انتخاب می کند.
تحت گرانش زمین، دستیابی به این شاهکار برای پای انسان بسیار دشوار خواهد بود – در واقع غیرممکن است. هرکسی که چرخ را به چالش می کشد به نوعی وسیله نقلیه موتوری نیاز دارد، معمولاً یک موتور سیکلت. اما در ماه، با گرانش یک ششم گرانش زمین، انسان باید بتواند در داخل چرخ بدود. در واقع، انجام این کار ممکن است راهی برای شبیه سازی دویدن روی سطح صاف تحت گرانش بسیار بالاتر باشد.
محققان در میلان می خواستند آزمایش کنند که آیا این امکان پذیر است یا خیر. آنها یک چرخ مرگ 9.4 متری (30.8 فوت) کرایه کردند و دو شرکت کننده انسانی در امتداد داخل آن دویدند و آنها را با طناب های بانجی از بالا برای شبیه سازی شرایط گرانش ماه حمایت می کردند.
هر دو شرکتکننده میتوانند از روی چرخ بالا بروند، از آن عبور کنند و تنها پس از پنج تا هشت بار با خیال راحت به زمین فرود آیند. وقتی محققان سرعت دوندگان، طول گامها و نیروی ایجاد شده از برخورد پاهایشان با زمین را اندازهگیری کردند، دریافتند که دوندگان شرایطی را تجربه میکنند که بی شباهت به دویدن روی زمین نیست.
با این نتایج، نویسندگان چند چرخش چرخ را باور می کنند ماه یک روز می تواند همان چیزی باشد دکتر دستور جلوگیری از انحطاط بدن.
نویسندگان کار خود را در 1 می در مجله منتشر کردند علم باز انجمن سلطنتی.