یک بازدید زودگذر از BeppeColombo نشان می دهد که زهره در حال نشت کربن و اکسیژن است.
به گزارش مجله نجم
انبوهی از گازها، از جمله کربن و اکسیژن، از بین می روند جو زهرهبر اساس داده های پرواز از کاوشگر فضایی BepiColombo اروپایی. این دادهها در طول پرواز فضاپیمای عطارد در کنار زهره بهدست آمدند و میتوانند نور جدیدی را بر جو نشتی همسایه سیارهای ما روشن کنند. در آینده، نتایج می تواند به دانشمندان کمک کند تا ترکیبات محیط مغناطیسی شکننده زهره را نیز مشخص کنند.
بر خلاف زمینسیاره ای با میدان مغناطیسی ذاتی که جو خود را از فرار به اعماق آن محافظت می کند. فضازهره از خود میدان مغناطیسی پایداری ندارد. این به این دلیل است که فضای داخلی خنکتر نمیتواند به دور مواد مذاب بچرخد، گردابی که برای ایجاد و حفظ میدان مغناطیسی ضروری است. در عوض، نور خورشید که به گوی کهربایی رنگ برخورد می کند، جو آن را شارژ می کند اتم ها، که سپس جریان های الکتریکی ایجاد می کند که تولید می کند ناپایدار، بستگی به نور خورشید دارد مگنتوسفر.
در آگوست 2021، بچه کلمبو از میان این ضعیف پرواز کرد، دنباله دارمگنتوسفر به مدت 90 دقیقه شکل می گیرد تا سرعت خود را کاهش دهد و مسیر خود را در حین حرکت به سمت هدف نهایی خود تنظیم کند. سیاره تیر. با این حال، دانشمندانی که دادههای بازدید ترانزیت فضاپیما را تجزیه و تحلیل کردند، اطلاعات ارزشمندی در مورد زهره پیدا کردند. به نظر می رسد ذرات باردار یا یون ها به دلیل نور خورشید که مولکول های موجود در اتمسفر را به سرعت بسیار بالایی شتاب می دهد، از سیاره فرار می کنند. در واقع، این سرعت ها به اندازه کافی بالا بود که یون ها از سیاره فرار کردند جاذبه زمین و به فضا سرازیر شد.
مربوط: فضاپیمای اروپایی BepiColombo در یک پرواز نزدیک در 150 مایلی عطارد نزدیک می شود.
لینا حدید، محقق آزمایشگاه فیزیک پلاسما در فرانسه که این تحلیل جدید را هدایت میکند، میگوید: «اینها یونهای سنگین هستند و معمولاً به کندی حرکت میکنند، بنابراین ما هنوز در تلاش برای درک مکانیسمهای موجود هستیم. بیانیه.
جو غلیظ و جهنمی زهره تحت سلطه دی اکسید کربن است، اما همچنین حاوی مقادیر کمتری نیتروژن و سایر گازهای کمیاب است. دانشمندان قبلاً می دانستند که مقدار کمی اکسیژن در سمت شب زهره وجود دارد و نوامبر گذشته، تیم دیگری از محققان می دانستند کاشف این مولکول در سمت روز سیاره نیز قرار دارد. گروه دوم همچنین به این نتیجه رسیدند که غلظت اکسیژن در زهره همراه با کاهش تابش خورشیدی کاهش می یابد.
دومینیک دلکورت، یکی از نویسندگان این مطالعه و همچنین محقق آزمایشگاه فیزیک پلاسما، گفت که بررسی از دست دادن این ذرات و مکانیسمهای فرار آنها برای درک چگونگی تکامل جو سیاره و چگونگی از دست دادن تمام آب آن بسیار مهم است. در همین بیانیه.
BepiColombo به پایان سفر هفت ساله خود نزدیک می شود و انتظار می رود در اواخر سال 2025 به عطارد برسد. در همین حال، ناوگانی از بازدیدکنندگان رباتیک قرار است از آن بازدید کنند. سیاره زهره در دهه آینده. فضاپیمای اروپایی انویژن قصد دارد در سال 2031 پرتاب شود، در حالی که پرتاب داوینچی ناسا که در ابتدا برای سال 2029 برنامه ریزی شده بود، به تعویق افتاده است. 2031.
رستاخیز ماموریت Veritas در حال حاضر برنامه ریزی شده است که زودتر از سال 2031 نیز راه اندازی شود، اگرچه اعضای تیم همچنان خواستار راه اندازی زودهنگام در نوامبر 2029 هستند.
این تحقیق در A کاغذ روز جمعه (12 آوریل) در مجله Nature Astronomy منتشر شد.