به گزارش مجله نجم
بشریت به سرعت در حال بیدار شدن از این واقعیت است که زمان برای انجام اقداماتی برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی در حال اتمام است. از قضا، خود تغییر آب و هوا، که عمدتاً به دلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی است، می‌تواند به تأخیر بحران مرتبط با زمان کمک کند.
در حال حاضر، ما زمان استاندارد را با استفاده از حدود 450 ساعت اتمی فوق دقیق برای حفظ زمان جهانی هماهنگ (UTC)، که برای اولین بار در سال 1969 تعریف شد، نگه می‌داریم. یک روش تاریخی سنتی‌تر برای اندازه‌گیری زمان از چرخش زمین استفاده می‌کند. اما به دلیل متغیر بودن چرخش زمین، از سال 1972، سازگاری بین این دو اندازه گیری با افزودن 27 “ثانیه کبیسه” به استاندارد زمانی رسمی حفظ شده است.
با این حال، تحقیقات جدید توسط دانکن آگنیو، زمین‌شناس از دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد که ذوب شدن یخ‌های گرینلند و قطب جنوب ناشی از گرم شدن کره زمین می‌تواند بر سرعت زاویه‌ای زمین، سرعت چرخش سیاره، تأثیر بگذارد و در نتیجه روز را طولانی‌تر کند. با مقدار زیادی. آنها برای انسان کوچک و نامحسوس هستند، اما برای رایانه‌هایی که بر زمان‌سنجی دقیق متکی هستند نه.
اگنیو و همکارانش در مقاله‌ای که در مجله نیچر در روز چهارشنبه (27 مارس) منتشر شد، نوشتند: «گرمایش زمین در حال حاضر بر زمان‌سنجی جهانی تأثیر می‌گذارد».
مربوط: مریخ جذب می کند: سیاره قرمز چگونه بر آب و هوا و دریاهای زمین تأثیر می گذارد
ذوب شدن یخ سرعت زاویه‌ای زمین را سریع‌تر از قبل کاهش می‌دهد، که ممکن است به یک “ثانیه کبیسه منفی” نیاز داشته باشد یا یک ثانیه کبیسه طول بکشد، و سه سال دیرتر از آنچه دانشمندان انتظار داشتند، اتخاذ می‌شود.
مشکل این است که فعالیت هایی مانند محاسبات شبکه و بازارهای مالی نیازمند یک جدول زمانی ثابت، یکنواخت و دقیق است که توسط زمان هماهنگ جهانی (UTC) ارائه شده است، و اضافه کردن یک ثانیه کبیسه منفی قبلاً آزمایش نشده است.
پاتریشیا تاولا، هواشناس در بخش زمان دفتر بین‌المللی وزن و اندازه‌گیری (BIPM) در رابطه با تحقیقات اخیر در یک مقاله نوشت: «یک ثانیه کبیسه منفی هرگز اضافه یا آزمایش نشده است، بنابراین مشکلاتی که می‌تواند ایجاد کند بی‌سابقه است. تعداد مجلات . . روزنامه و نظرات همراه. «پیشنهاد اگنیو مبنی بر اینکه ممکن است تغییر به تأخیر بیفتد، در واقع خبری خوشایند است».
تاولا معتقد است که به تعویق انداختن نیاز به یک ثانیه کبیسه منفی از سال 2026 به 2029 می تواند به هواشناسان کمک کند تا چرخش زمین را بهتر محاسبه کنند. این اطلاعات بهبود یافته به ارزیابی اینکه آیا یک ثانیه پرش منفی واقعاً در طول ارزیابی ریسک مربوطه لازم است یا خیر کمک می کند.
زمین نگهبان ضعیف زمان است
سرعت چرخش سیاره همیشه در نوسان بوده است، اما قبل از اینکه زمان سنجی دقیق و فناوری به کار گرفته شود، تنها اثر مخربی که داشت، تغییر زمان خسوف ها و سایر رویدادهای نجومی در مقایسه با رکوردهای ایجاد و ثبت شده توسط ستاره شناسان باستانی بود.
جری میترویکا از دپارتمان علوم زمین و سیاره هاروارد در مقاله News & Views Nature نوشت: در مقیاس زمانی هزاره، تغییرات در چرخش زمین منعکس کننده تأثیر ترکیبی سه فرآیند ژئوفیزیکی است.
میترویکا گفت که یکی از این عناصر جفت شدن بین هسته آهنی زمین و گوشته و پوسته سنگی بیرونی آن است. این بدان معنی است که هر تغییر در تکانه زاویه ای هسته باید با تغییر بزرگی برابر اما مخالف در گوشته و پوسته مطابقت داشته باشد. بنابراین، اگر هسته زمین کند شود، برای ثابت نگه داشتن چرخش زمین، قسمت های بیرونی سیاره باید به همان میزان سرعت خود را افزایش دهند. با این حال، لایه های زیرین و بالایی حرکت زاویه ای خود را از دست داده اند.
در گذشته، این جفت شدن بین هسته و گوشته منجر به افزایش دوره چرخش زمین به میزان 6 میلیونم ثانیه در سال شد. اگرچه این سرعت ممکن است کند به نظر برسد، اما در واقع از طریق ساعت های اتمی احساس می شود.
اگنیو و همکارانش برای تعیین کاهش تکانه زاویه ای زمین و تأثیر آن بر زمان سنجی به داده های گرانشی ماهواره ای روی آوردند.
این نشان داد که ذوب فزاینده یخ‌های گرینلند و قطب جنوب توزیع جرم سطح سیاره ما را تغییر داده و باعث شده است که سرعت زاویه‌ای لایه‌های جامد بیرونی زمین با سرعت بیشتری کاهش یابد در حالی که سرعت زاویه‌ای هسته عمدتاً مایع به کاهش ادامه می‌دهد. به طور پیوسته
“تحلیل او به طور قانع کننده ای نشان می دهد که جفت شدن بین هسته و گوشته منجر به چرخش شتابان شد، اما همچنین به دلیل شروع ذوب قابل توجه صفحات یخی قطبی که در اواخر قرن بیستم آغاز شد، کاهش واضحی نیز وجود داشت.” میترویکا نوشت. این فرآیند ناشی از انسان با انتقال توده یخ در حال ذوب از قطب ها به عرض های جغرافیایی پایین تر، گردش خون را کند می کند.
اگنیو و همکارانش پیشنهاد می‌کنند که اگرچه UTC تا سال 2029 به یک ثانیه جهشی منفی نیاز نخواهد داشت، اما مشکلی که این تغییر برای زمان شبکه کامپیوتری ایجاد می‌کند، مستلزم تغییر در نحوه همسویی UTC با چرخش زمین است.
تا زمانی که دستورالعمل‌های بین‌المللی اندازه‌گیری زمان به زودی تغییر نکند، پایه‌های تکنولوژیکی بی‌شماری جامعه بشری باید برای آماده‌سازی برای این رویداد بی‌سابقه و برای ناپدید شدن ساعت ۲۳:۵۹:۵۹ در یک روز در آینده‌ای نه چندان دور به‌روز شود.» میترویکا به این نتیجه رسید. .
