داده های آپولو در دهه 1970 نادیده گرفته شده، رکورد عظیمی از زلزله های “پنهان” ماه را نشان می دهد
به گزارش مجله نجم
یک مطالعه جدید نشان می دهد که ماه از نظر لرزه ای فعال تر از آن چیزی است که ما فکر می کردیم. تجزیه و تحلیل مجدد داده های رها شده از مأموریت های آپولو ناسا بیش از 22000 زمین لرزه ماه را که قبلاً ناشناخته بود نشان داد – تقریباً سه برابر تعداد کل رویدادهای لرزه ای شناخته شده در ماه.
ماه لرزه ها معادل قمری هستند زمین لرزه ها، ناشی از حرکت در درون ماه است. برخلاف زمین لرزه ها، این حرکات به جای حرکت صفحات تکتونیکی (که ماه فاقد آن است) ناشی از تغییرات تدریجی دما و برخورد شهاب سنگ است. ناسا). در نتیجه، زمین لرزه های قمری بسیار ضعیف تر از زمین لرزه های زمینی خود هستند.
بین سال‌های 1969 تا 1977، لرزه‌سنج‌هایی که توسط فضانوردان آپولو مستقر شدند، حدود 13000 زمین‌لرزه ماه را شناسایی کردند که تاکنون تنها رویداد لرزه‌ای قمری ثبت‌شده بوده است. اما در مطالعه جدید، یک محقق ماه ها را صرف تجزیه و تحلیل مجدد برخی از رکوردهای آپولو کرد و 22000 زمین لرزه دیگر را در سطح ماه یافت که مجموع آن را به 35000 رساند.
مربوط: ماه در حال کوچک شدن است و باعث رانش زمین و ماه لرزه می شود و همان جایی است که ناسا می خواهد اولین مستعمره ماه خود را بسازد.
و نتایج شد ارائه شده در کنفرانس علوم قمری و سیاره ایاچکه از 13 تا 17 مارس در تگزاس برگزار شد و قابل بررسی است مجله تحقیقات ژئوفیزیک.
زمین لرزه های تازه کشف شده ماه نشان می دهد که “ماه ممکن است امروز از نظر لرزه ای و تکتونیکی فعال تر از آنچه ما فکر می کردیم باشد.” جفری اندروز هانایکی از ژئوفیزیکدانان دانشگاه آریزونا که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت مجله علم. باورنکردنی است که 50 سال بعد، ما هنوز در حال یافتن شگفتی های جدید در داده ها هستیم.
فضانوردان آپولو دو نوع لرزه سنج را بر روی سطح ماه مستقر کردند: یکی قادر به ثبت حرکت سه بعدی امواج لرزه ای در دوره های طولانی. یکی دیگر لرزش سریع تری را در دوره های کوتاه ثبت کرد.
تمام 13000 زمین لرزه ماهری شناسایی شده اولیه در داده های دوره طولانی مشاهده شدند. داده‌های کوتاه مدت به دلیل تداخل زیاد ناشی از نوسانات دمایی بین روز و شب قمری و همچنین مشکلاتی در انتقال داده‌ها به زمین، که درک اعداد را بسیار دشوار می‌کرد، تا حد زیادی نادیده گرفته شدند.
نویسنده این مطالعه گفت: “به معنای واقعی کلمه، هیچ کس قبلا تمام داده های دوره کوتاه را بررسی نکرده است.” کیسوکه اونودرایک زلزله شناس در دانشگاه توکیو به مجله Science گفت.
این داده ها نه تنها تأیید نشدند، بلکه تقریباً برای همیشه از بین رفتند. پس از پایان ماموریت‌های آپولو، ناسا کمک مالی خود را از لرزه‌سنج‌های ماه برای حمایت از پروژه‌های جدید برداشت. اگرچه داده های دوره طولانی حفظ شد، محققان ناسا داده های دوره کوتاه را کنار گذاشتند و حتی برخی از سوابق خود را از دست دادند. ولی، یوسو ناکامورایک ژئوفیزیکدان بازنشسته در دانشگاه تگزاس در آستین، یک کپی از داده ها را روی 12000 نوار حلقه به حلقه نگه داشت که بعداً دیجیتالی شدند.
«ما فکر می‌کردیم که باید تعداد بسیار بیشتری وجود داشته باشد [moonquakes in the data]ناکامورا به مجله Science گفت: «اما ما نتوانستیم آن را پیدا کنیم.
در مطالعه جدید، Onodera سه ماه را صرف بررسی سوابق دیجیتال و استفاده از تکنیک‌های “کاهش نویز” برای حذف تداخل در داده‌ها کرد. این امر او را قادر ساخت تا 30000 مه لرزه احتمالی را شناسایی کند و پس از تجزیه و تحلیل بیشتر متوجه شد که 22000 مورد از آنها توسط ماه لرزه ایجاد شده است.
این زمین لرزه های اضافی نه تنها نشان می دهد که فعالیت لرزه ای در سطح ماه بیشتر از آنچه ما تصور می کردیم وجود دارد، بلکه خوانش ها همچنین نشان می دهد که تعداد بیشتری از این زمین لرزه ها در نقاط کم عمق تر از حد انتظار رخ داده اند، که نشان می دهد مکانیسم های پشت برخی از این زمین لرزه ها گسل بیشتری دارند. گرا. اونودرا گفت: «می دانستم. با این حال، برای تایید این نظریه ها به داده های بیشتری نیاز خواهد بود.
ماموریت های اخیر و آتی ماه می تواند به زودی به دانشمندان کمک کند تا زمین لرزه های ماه را بهتر درک کنند. در آگوست 2023، فرودگر Vikram از ماموریت Chandrayaan-3 هند بلند می شود. اولین زمین لرزه ماه از زمان ماموریت آپولو شناسایی شد در سومین روزش روی ماه.
Onodera و Nakamura امیدوارند که لرزه‌سنج‌های ماه آینده ناسا در فرودگرهای تجاری ماه مانند فرودگر Odysseus متعلق به Intuitive Machine که اولین فرودگر ماه شد، استفاده شود. اولین فرودگر آمریکایی که در بیش از 50 سال گذشته به ماه رسید در ماه فوریه، او آنچه را که مطالعه جدید نشان می دهد تأیید خواهد کرد.
