ناسا نه به مریخ – اسپیس نیوز

در بیانیه این هفته، بیل نلسون، مدیر ناسا، موضع ناسا در مورد بازگرداندن نمونه‌های مریخ را بیان کرد: «نکته اصلی این است که 11 میلیارد دلار بسیار گران است و بازگرداندن نمونه‌ها تا سال 2040 زمان بسیار زیادی است که قابل قبول نیست. . این مهمترین چیزی بود که او گفت – ناسا قبلاً اعلام کرده بود که از بازگشت نمونه مریخ (MSR) پشتیبانی نمی کند – و در واقع تصمیم بودجه دو ماه زودتر گرفته شده بود و منجر به اخراج بسیاری از نیروی کار MSR شد.

خط نلسون (بالا یا پایین) فریبنده بود. تاریخ 2040 تاریخ بازاریابی ناسا برای برنامه انسانی آن است و هیچ ارتباطی با توسعه واقعی ماموریت انسانی به مریخ ندارد. قبل از شروع کار بر روی فرود انسان روی ماه، فقط به تاخیرهایی که قبلاً در برنامه Artemis وجود دارد نگاه کنید. به همین ترتیب، 11 میلیارد دلار برای آژانسی که نزدیک به ده برابر این مبلغ را برای Artemis هزینه می کند، نباید مشکلی ایجاد کند و احتمالاً 50 برابر این مبلغ برای انسان ها برای رفتن به مریخ طول می کشد. نلسون تمایل خود را برای بازیابی نمونه ها قبل از ماموریت انسانی به مریخ نشان داد. 2040 خوب میشه علاوه بر این، این نمونه ها نیستند که پیشرو توسعه مهندسی یک ماموریت انسانی مریخ را نشان می دهند، بلکه خود رباتیک MSR با ورود، فرود، فرود، صعود، قرار ملاقات، لنگر انداختن و بازگشت به زمین، همه پیش سازها هستند. آنها بخشی از توسعه خواهند بود. اکنون با کاهش «میراث» کاری که قبلا انجام دادیم، احتمالاً بی ربط است. در واقع، محتمل ترین نتیجه تاخیر بیشتر یا توقف کامل اکتشاف مریخ است.

ناسا به MSR اهمیتی نمی دهد زیرا می خواهد از آرتمیس محافظت کند. ناسا حتی به هیئت بازبینی مستقل اجازه نداد که بگوید MSR در راستای منافع ملی ایالات متحده است. با این حال، این است. ما به دلیل کاری که در منظومه شمسی انجام دادیم، جهان را در فضا رهبری می کنیم. اکنون به نظر می رسد که مشعل به چین داده خواهد شد. تیتر ماه گذشته در یک روزنامه چینی چنین بود: “ماموریت بازگشت نمونه مریخ چین “به آرامی پیش می رود” زیرا ناسا عقب مانده از برنامه تلاش می کند.” عرصه توسعه فناوری آمریکا، موشک‌ها و لباس‌های فضایی قدیمی نیست. آنها رباتیک، پردازش آهنگ، هوش مصنوعی، حسگرها و ابزار هستند. منطق اکتشاف فضا باید بیش از تکرار کاری باشد که دیگران اکنون انجام می دهند، بلکه باید یک تحقیق فعال در مورد ناشناخته کلیدی باشد: ماهیت زندگی.

تلسکوپ فضایی جیمز وب علیرغم عقب‌نشینی‌ها و تأخیرهای قابل توجه در توسعه، عمدتاً به دلیل اهداف علمی آن در کاوش در اعماق کیهان، و توانایی آن در نظارت بر سیارات اطراف ستاره‌های دیگر (سیاره‌های فراخورشیدی) برای یافتن نشانه‌های حیات، از بودجه استثنایی برخوردار بوده است. امروزه، تعداد کمی نگران هزینه هستند و از طیف وسیع نتایج تلسکوپ لذت می برند. نمونه هایی از مریخ به دلایلی به همان اندازه قانع کننده – جست و جوی حیات فرازمینی و کشف رازهای تکامل سیاره ای – کاوش خواهند شد. متأسفانه، جامعه علوم سیاره‌ای در توضیح این موضوع به عنوان بخشی از توسعه مأموریت خود کوتاهی کرده و در عوض بر اولویت دادن به مأموریت خود تکیه می‌کنند.

ماهیت و منحصر به فرد بودن حیات روی زمین در طول تاریخ بشر جامعه را به خود مشغول کرده است. از طریق فولکلور، دین، داستان ها، ادبیات، و در نهایت از طریق علم، بشریت به این فکر کرده است که آیا زندگی منحصر به فرد است یا همه جا حاضر است. ما متعجبیم و منابع فکری قابل توجهی را به مسائل مربوط به منشأ و توسعه و به همان اندازه به سرنوشت آن اختصاص می دهیم. زمین تنها نمونه ما است و ما فقط می توانیم در مورد حیات در جای دیگر نظریه پردازی کنیم. با این حال، با مریخ، ما در حال بررسی شرایط زندگی هستیم تا ببینیم آیا در آنجا شکل گرفته است و چگونه، و اگر تشکیل نشده است، پس چرا؟ مریخ تنها دنیای دیگری است که می توانیم با سطح، جو و آب به آن دسترسی پیدا کنیم. آوردن نمونه هایی از این سطح به آزمایشگاه های ما در اینجا روی زمین، چیزهای زیادی را در مورد احتمالات حیات فرازمینی نشان می دهد. هیچ آزمایشی به اندازه تجزیه و تحلیل نمونه های انتخاب شده دقیق از ماموریت پیشنهادی ناسا-ESA، مرتبط با کشف حیات فرازمینی نیست.

“نه” ناسا به بازگشت نمونه مریخ در دو گفتار بوروکراتیک بیان شده است. اما معنای واقعی آن این است: نه به فرماندهی فضایی آمریکا. نه به توسعه علم و فناوری فضایی؛ نه اینکه به دنبال درک زندگی در کیهان و رابطه آن با ما روی زمین باشیم. شاید علاقه عمومی به همه این موضوعات بتواند مسیر ناسا را ​​تغییر دهد. آیا قصد داریم تلاش کنیم؟

لوئیس فریدمن یکی از بنیانگذاران و مدیر اجرایی بازنشسته انجمن سیاره ای است. قبل از آن، او مدیر برنامه های پیشرفته و برنامه پست وایکینگ مریخ در JPL بود.

مربوط