به گزارش مجله نجم
استون هنج هزاران سال است که در زمان انقلاب در کنار خورشید قرار گرفته است، اما آیا می‌توان آن را با ماه هم ردیف کرد؟ رویدادی که یک بار در یک نسل به نام Superpause قمری شناخته می‌شود، در حال انجام است و دانشمندان آماده هستند تا بررسی کنند که آیا قدیمی‌ها این بنای تاریخی را برای همسویی با ماهواره طبیعی ما ساخته‌اند یا خیر.
بر اساس بیانیه ای که توسط انجمن سلطنتی نجوم منتشر شده است، هر 18.6 سال یکبار مکث بزرگ ماه رخ می دهد، زمانی که ماه طلوع می کند و در امتداد افق بیشتر از حد معمول غروب می کند. علاوه بر این، از نقطه نظر ما بر روی زمین، ماه به ارتفاعات بالاتری در آسمان نسبت به خورشید تابستانی و ارتفاعات کمتری نسبت به خورشید زمستانی خواهد رسید.
این چرخه ماه منحصر به فرد امسال تا سال 2025 رخ خواهد داد. [at Stonehenge]جنیفر وکسلر، مورخ ارشد املاک متخصص در مکان‌های ماقبل تاریخ در English Heritage، سازمانی که بر مکان‌های تاریخی در انگلستان نظارت دارد، به LiveScience گفت.
مربوط: روند انقلاب تابستانی استون هنج را می توان در بناهای تاریخی در سراسر بریتانیا در تصاویر خیره کننده مشاهده کرد.
استون هنج مراحل زیادی از ساخت و ساز و بازسازی را پشت سر گذاشت که در حدود 3000 سال قبل از میلاد با ساخت یک خندق بزرگ مدور شروع شد که دارای یک کرانه داخلی و خارجی و دو ورودی بود.
در دایره داخلی این بنای تاریخی، باستان شناسان 56 گودال را پیدا کردند که به افتخار جان اوبری، باستان شناس قرن هفدهمی، که اولین کسی بود که آنها را توصیف کرد، اوبری هولز نامگذاری شد. این احتمال وجود دارد که سالن‌های اوبری زمانی حاوی چوب یا سنگ بوده باشد. اما برخی از آنها مانند سایر مکان‌های استون هنج، سوزانده می‌شوند. عجیب است که در قسمت جنوب شرقی استون هنج، در نزدیکی سه گودال که احتمالاً حاوی ستون‌های چوبی بوده‌اند، چندین مرده سوزانده شده است که به نظر می‌رسد با طلوع قمر جنوبی از توقف ماه اصلی هماهنگ است.
به نظر می رسد این تدفین های جنوب شرقی، چه در تالارهای اوبری و چه در اطراف آن، معنادار باقی مانده اند، زیرا در حدود 2500 سال قبل از میلاد، زمانی که سنگ های بزرگ معروف برای اولین بار گذاشته شدند، سازندگان باستانی به اصطلاح سنگ های چهار ایستگاه را در این نقطه قرار دادند. بر اساس این بیانیه، محور طولانی مستطیل تشکیل شده توسط این سنگ ها ممکن است در راستای نقطه طلوع ماه در جنوب دور باشد.
کلایو راگلز، استاد بازنشسته باستان شناسی در دانشگاه لستر، در این بیانیه گفت: «ارتباط معماری استون هنج با خورشید به خوبی شناخته شده است، اما ارتباط آن با ماه کمتر شناخته شده است. “چهار سنگ ایستگاه با حداکثر موقعیت ماه مطابقت دارد، و محققان سال ها بحث کرده اند که آیا این عمدی بوده است، و اگر چنین است، چگونه به دست آمده و هدف آن چیست.”
وکسلر گفت: قدیمی ها ممکن است توقف ماه کامل را یک زمان مقدس می دانستند، زیرا آنها “از آسمان بیشتر از ما آگاه بودند.” “این افراد همچنین کشاورزان اولیه بودند، بنابراین درک این چرخه ها برای آنها بسیار مهم است.”
او گفت که مردم ممکن است به فرزندان یا نوه های خود در مورد موقعیت منحصر به فرد ماه گفته باشند. شاید بخشی از ارتباط اجدادی با استون هنج به عنوان یک مکان بوده است.
در حین مشاهده توقف ماه بزرگ در استون هنج، محققان دانشگاه های تاریخی انگلستان، آکسفورد، لستر و بورنموث و انجمن سلطنتی نجوم جنبه های مختلف این سایت را بررسی خواهند کرد.
ما می‌خواهیم چیزی در مورد تجربه طلوع و غروب شدید ماه بفهمیم، جلوه‌های بصری آنها را روی سنگ‌ها ببینیم (مثلاً الگوهای نور و سایه)، و تأثیرات مدرن مانند ترافیک و درختان، مستندسازی را ببینیم. همه اینها از طریق عکاسی برای مطالعه آینده.
در طول سال 2024، عموم مردم برای چندین رویداد، از جمله یک افلاک نما، سخنرانی ها و پخش زنده جنوبی ترین طلوع ماه در استون هنج در ماه ژوئن، به استون هنج دعوت می شوند. محققان همچنین با تیمی در چیمنی راک، کلرادو، محل استقرار چاکون که ممکن است در طول یک مکث فوق‌قمری نیز با ماه همسو باشد، همکاری می‌کنند.
در ابتدا در LiveScience.com منتشر شد.
