Rebel Moon – Part 2: Scargiver Review: دنباله کند کارگردان Zack Snyder به سختی در قسمت اول بهبود می یابد

Zack Snyder’s Rebel Moon – Part 2: The Scargiver یک دنباله نیست، بلکه ادامه اتفاقاتی است که در فیلم اول، Rebel Moon – Part 1: Child of Fire، رخ داد. آتیکوس نوبل، دریاسالار بی رحم امپراتوری، هنوز بسیار زنده و انتقام جوتر از همیشه است. با خون در چشمانش، او آماده است تا همه چیز و همه چیز را نابود کند تا کورا، شورشی ماه شورشی را به ارباب خود، بالیساریوس نگهبان ظالم بازگرداند و به دنبال انتقام تحقیر او باشد. غافل از این خطر قریب الوقوع، جنگجویان شورشی آماده هستند تا توده را به عنوان خانه خود در آغوش بگیرند.

وقتی متوجه می‌شوند که دشمنانشان تنها پنج روز دیگر به اینجا می‌رسند، بلافاصله تصمیم می‌گیرند روستاییان را که در تمام عمرشان هرگز پا به میدان جنگ نگذاشته‌اند، در عرض دو روز با ارتش بسیار پیشرفته پادشاهی بجنگند. . “ارزش آموزش را دارد.”

Staz Nair و Djimon Hounsou در عکسی از Rebel Moon: Part 2

تقریباً نیمی از عمل دوم حماسه ماه شورشی روستاییان را نشان می دهد که برای نبرد بزرگ یا سخنرانی های طولانی آماده می شوند، در حالی که نیمی دیگر نبرد واقعی را پوشش می دهد. ما همچنین با داستان های غم انگیز جنگجویان شورشی آشنا می شویم که هر کدام زخم هایی از نظم جهانی مادر دارند. بیشتر از اسرار کورا زمانی که او یک سرباز در دنیای مادر بود فاش می شود. Rebel Moon – قسمت 2 تمام مواردی را که از یک حماسه علمی تخیلی پرخروش امروز انتظار می رود را نشان می دهد – صحنه های پر اکشن، نمایش جذاب و انفجارهای فراوان. این تقریباً همان چیزی است که در Rebel Moon – Part 2: The Scargiver در مقیاس بزرگ اتفاق می افتد. اما نمایشی بودن وسایل آن بر درام شخصیت هایش سایه می اندازد.

چیزی که اساساً برای فیلم کار نمی کند، کندی، عدم وجود دیالوگ صمیمانه و عمق شخصیت، عدم نوآوری، داستان های فرعی غیر ضروری و CGI ضعیف آن است. اگر فیلم کوتاه‌تر با نوشتار واضح‌تر بود، Rebel Moon قسمت 2 ممکن بود شانس بیشتری برای جلب توجه طرفداران جنگ ستارگان داشته باشد. با این حال، اگر بتوانید از قسمت اول جان سالم به در ببرید، این دنباله به نوعی می تواند یک جایزه غافلگیرکننده باشد. اگرچه من جرات ندارم آن را یک پیروزی بنامم، اما Rebel Moon Part 2 بهتر از Rebel Moon Part 1 با سرعت عجیبی است. این بار، به نظر می‌رسد که کارگردان زک اسنایدر سعی کرده از اشتباه فیلم اول در جمع کردن اطلاعات بیش از حد بدون شعله‌ور شدن طبیعی داستان جلوگیری کند. و هیچ سیل شخصیت‌های جدید مانند بازی اول وجود ندارد.

این بدان معنا نیست که اسنایدر کارهای طولانی و دردناک خود را که هدف کمی جز طولانی کردن زمان اجرا دارد، رها کرده است. اگر چیزی وجود دارد، اکنون تعداد بیشتری از آنها وجود دارد. اسنایدر مدت‌هاست که به شوت علامت تجاری خود تکیه می‌کند، اما در برخی مواقع، او باید شایستگی آن را فراتر از منطق “به نظر جالب بیاید” زیر سوال ببرد.

شخصیت جیمی یک تماشاگر ساکت اما مشتاق همه چیز است

تغییرات خوشایند دیگری نیز وجود دارد. کورای سوفیا بوتلا این بار مانند یک انسان واقعی عمل می کند، و نه فقط کسی که همیشه عصبانی و ترسناک است، فقط به این دلیل که فیلمنامه چنین می گوید. در حالی که بازی او در فیلم اول یکنواخت باقی ماند، در اینجا می بینیم که او رنگ بیشتری به خود گرفته است. لبخند او را هم برای اولین بار می بینیم. با این حال، زاویه رمانتیک بین او و گونار اجباری به نظر می رسد و فیلم می توانست به راحتی بدون آن انجام شود. در حالی که فیلم اول سعی می کند عاشقانه آنها را تنظیم کند، وقتی واقعاً در اینجا اتفاق می افتد، مانند دود بدون آتش است. صادقانه بگویم، این عاشقانه در فیلم اول نیز ناگهانی و غیرطبیعی به نظر می رسید و در قسمت دوم نیز به همین شکل ادامه می یابد. خیلی بهتر بود که شاهد رشد شخصیت گونار به روش های معنادارتری بودیم، به خصوص زمانی که به نظر می رسد شخصیت او یک یا دو غریزه مبارزه پیدا کرده است و دیگر آنقدر احمق نیست که در ابتدا بود. [Spoiler Alert] حضور ذهن او نقش مهمی در تعیین سرنوشت نبرد نیز دارد. متأسفانه، این داستان بالقوه در جوانی خنثی شد.

ژنرال تیتوس به کارگردانی جیمون هونسو در اینجا نقش نسبتاً بزرگتری نسبت به فیلم اول دارد، جایی که او به یک تکیه گاه صرف تقلیل یافت. توتوس در حال برنامه ریزی کل نبرد است، به شورشیان آموزش می دهد که چگونه بجنگند و از خود دفاع کنند و موقعیت استراتژیک کشاورزان را در نبرد پیش رو تعیین می کنند. او که از گناه گذشته اش غلبه کرده است، اکنون می خواهد کفاره بدهد. در حالی که این بار بیشتر از Titus استفاده می کنیم، همه آن ها بدون نقص ارائه نمی شوند. تیتوس به خاطر نبوغ نظامی خود مشهور است، با این حال او به سختی از رهبری گروهی از کشاورزان بی تجربه و آموزش ندیده در نبرد علیه امپراتوری بی رحمانه ابایی ندارد. او در هیچ زمانی متوقف نمی شود و رفقای خود را با واقعیت می آزماید. این شخصیت کمتر یک مغز متفکر کنترل کننده به نظر می رسد و بیشتر یک رهبر متوهم با یک نکته برای اثبات به نظر می رسد.

شارلوت مگی در عکسی از Rebel Moon: Part 2

از بین همه شخصیت ها، جیمی، ربات حساس آنتونی هاپکینز، مورد علاقه مطلق من بود. او تماشاگر ساکت اما مشتاق تمام اتفاقات اطرافش است. تاج گل او اکنون با تاجی از شاخ جایگزین شده است. اگرچه او زمان نمایش محدودی دارد و فقط چند خط دیالوگ دارد، اما تأثیر او قدرتمند است. با این حال، به محض اینکه حضور او در صفحه نمایش امید را برانگیخت، صحنه بعدی شروع می شود، با زمان کمی برای نفس کشیدن احساسات.

فیلمنامه می توانست عدالت بیشتری را در مورد شخصیت او رعایت کند، همانطور که می توانست در مورد آتیکوس نوبل اد اسکرین (اگر نویسندگان واقعاً مراقب زنده نگه داشتن او بودند). اسکرین به خوبی در نقش آتیکوس آشفته و بی حوصله قدم می گذارد. او به طرز قانع کننده ای خشم سوزان شخصیت خود و چگونگی چنگ زدن آن به تار و پود وجودش را منتقل می کند. [Spoiler Alert] اسکرین به ویژه در صحنه ای که گفتگوی صادقانه ای با کورا دارد برتری می یابد و سعی می کند او را متقاعد کند که جنگیدن برای مردم ولدت ایده خوبی نخواهد بود و بهتر است او این ایده را کنار بگذارد و تسلیم شود. مایه تاسف است که به دلیل محدودیت های فیلمنامه، فرصت دیدن بیشتر استعداد او را از دست دادیم.

Scargiver از برخی جهات در فیلم اول پیشرفت می کند، اما بسیاری از همان ایرادات نیز آن را متوقف می کنند. اگر قسمت 1 را تماشا نکرده‌اید، چیز زیادی وجود ندارد که از دست داده‌اید، و می‌توانید پس از تماشای خلاصه‌ای از وقایع فیلم اول، به قسمت Rebel Moon قسمت 2 در نتفلیکس شیرجه بزنید. اما دنباله روی همان زمین فراموش شده قدم می گذارد. قسمت اول عمدتاً یک فیلم مقدماتی با کورا و گونار بود که به سیارات مختلف می رفتند تا رزمندگانی را که ممکن بود علاقه مند به مبارزه با دنیای مادر ظالم و نجات مستعمره کشاورزی در قمر Veldt باشند، جمع کنند. در قسمت دوم این گروه فیلمنامه را دنبال می کنند و وارد نبرد می شوند. راه اندازی و بازده وجود دارد، اما در این بین بسیار کم است. اگر منتظر درخشش سینمایی «جنگ ستارگان»، «هفت سامورایی» یا «نگهبانان کهکشان» هستید – فیلم‌هایی که حماسه ماه شورشی بیش از الهام‌بخشی به آنها مدیون است – آماده باشید که ناامید شوید.

امتیاز: 2.5/5