به گزارش مجله نجم
کریس کاربری مدیر عامل شرکت Explore Mars, Inc. او نویسنده «موسیقی فضا» و «الکل در فضا» است. جو کاسدی مدیر فضای شهری در L3Harris و همچنین معاون اجرایی Explore Mars, Inc. آنها این مقاله را به Space.com ارائه کردند. صدای متخصص: سرمقاله و بینش.
به نظر می رسد که ایالات متحده در حال ورود به عصر طلایی اکتشافات فضایی است. طی چند سال گذشته، این کشور تعداد بی‌سابقه‌ای پرتاب‌ها، پیشرفت‌های بی‌شماری سخت‌افزار فضایی و دستاوردهای بی‌شمار دیگری را انجام داده است. با این حال، با وجود این دستاوردها، ایالات متحده ممکن است رهبری چندین دهه خود را در اکتشافات و فناوری فضایی به چین از دست بدهد.
جمهوری خلق چین در تمام جنبه های توانایی های انسانی و روباتیک گام های ثابتی برمی دارد. دستاوردهای فضایی چین در چند سال گذشته شامل موفقیت برنامه فضایی این کشور است The Long March 5b بالابر سنگین و وسیله نقلیه ساختمانی ایستگاه فضایی تیانگونگ. در سال 2019، چین اولین کشوری بود که با موفقیت یک وسیله نقلیه روباتیک را به زمین نرم کرد چانگه 4 مریخ نورد-لندر، در سمت دور ماه. یک سال بعد، ماموریت Chang’e 5 یک ماموریت بازگشت نمونه از ماه را با موفقیت به پایان رساند.
مربوط: نیروی فضایی می گوید چین با “سرعت شگفت انگیز” در آخرین مرز حرکت می کند
اخیراً، در 20 مارس 2024، چین ماهواره Queqiao-2 خود را پرتاب کرد. این دستاورد چینی‌ها را قادر می‌سازد تا عملیات‌هایی را در سمت دور ماه انجام دهند و پایه و اساس مأموریت بازگشت نمونه چانگ 6 را در اواخر امسال ایجاد می‌کند که توسط فرودگر و مریخ نورد Chang’e 7 دنبال می‌شود. 2026 و ماموریت Chang’e 8 در سال 2028، که شامل یک نمایش درجا از منابع قمری (ISRU) خواهد بود. چین همچنین هدف خود را از اعزام فضانوردان چینی به سطح مریخ، شاید تا سال 2030 اعلام کرده است. در حالی که ایالات متحده و شرکای آن به تلاش برای دستیابی به ماموریت بازگشت نمونه مریخ ادامه می دهند، چین هدف خود را برای انجام چنین ماموریتی در سال 2030 اعلام کرده است. .
اگرچه این دستاوردها هنوز در مقایسه با دستاوردهای ایالات متحده در 60 سال گذشته کمرنگ است، سرعتی که چینی ها به آن دست یافته اند نگران کننده است. طبق گزارش پنتاگون در سال 2022، ایالات متحده ممکن است رهبری خود را در فناوری فضایی از دست بدهد به محض سال 2045. این گزارش خاطرنشان می‌کند که در حالی که ظرفیت صنعتی ایالات متحده در حال گسترش است، «مسیر صعودی جمهوری خلق چین… شیب‌دارتر شده است، با نرخ قابل‌توجهی از بیش‌رفتن، که نیاز به اقدام فوری دارد». این گزارش می افزاید: «ایالات متحده فاقد چشم انداز روشن، منسجم، بلندمدت و استراتژی کلان برای فضا است که از رهبری اقتصادی، فناوری، زیست محیطی، اجتماعی و نظامی (دفاعی) برای نیم قرن آینده و پس از آن حمایت کند.
چرا این مهم است؟ سرمایه گذاری در اکتشاف فضا و توسعه ظرفیت یک سرمایه گذاری در کشور است. این تلاش‌ها نوآوری و بازارهای جدید و نیز اعتبار ملی، دیپلماسی و امنیت ملی را ارتقا می‌دهند و در عین حال تضمین می‌کنند که ایالات متحده رهبر بلامنازع در اکتشافات علمی، الهام‌بخش و آموزش STEM باقی می‌ماند. . اگرچه ناسا یک آژانس فضایی غیرنظامی است، اما نمی‌توانیم پیامدهای گسترده‌تر کنار گذاشتن رهبری خود در فضا را نادیده بگیریم. طبق گزارش کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین به کنگره گزارش دهیدپکن نه تنها برای اکتشاف فضا، بلکه برای کنترل صنعتی فضا در مدار ماه زمین، برنامه های خاصی دارد. چین منابع قابل توجهی را برای کشف امنیت ملی و ارزش اقتصادی این منطقه، از جمله پتانسیل آن برای ساخت فضا، سرمایه گذاری کرده است. و استخراج منابع و تولید انرژی، اگرچه کارشناسان در مورد امکان سنجی برخی از این فعالیت ها اختلاف نظر دارند.
خبر خوب این است که ایالات متحده همچنان در این رقابت برتری آشکاری دارد. در چند سال گذشته شاهد راه اندازی موفقیت آمیز آن بوده ایم آرتمیس 1 ماموریت‌های آرتمیس 2 و 3 قرار است تا پایان سال 2027 انجام شوند. همزمان، نهادهای تجاری با سرعت بی‌سابقه‌ای پرتاب می‌شوند و به طور قابل‌توجهی ظرفیت کلی ملی ما برای دسترسی به فضا را افزایش می‌دهند. به طور خلاصه، این مسابقه ای است که ما از دست می دهیم.
مربوط: برنامه آرتمیس ناسا: هر آنچه که باید بدانید
با توجه به پیشرفتی که ایالات متحده در توسعه زیرساخت‌ها و قابلیت‌های فضایی در سال‌های اخیر داشته است، چرا ما در معرض خطر شکست قرار داریم؟ رئیس انستیتوی صلح ایالات متحده به ما گفت که بخشی از مشکل این است که “اگرچه مردم به فضا علاقه مند هستند، اما دیگر تصور و علاقه عمومی در طول جنگ جهانی دوم شبیه به آن نیست.” مسابقه فضایی در دهه 1960، زمانی که هر چند هفته یک بار پرتاب فضایی وجود داشت. از قضا، با روتین‌تر شدن فضا، نگرانی در مورد رقابت کمتر شده است. با توجه به اینکه بسیاری از مسائل مهم ملی دیگر در کانون توجه قرار گرفته اند، به نظر نمی رسد که دولت و کنگره به اندازه کافی بر روی آنچه واقعاً مسابقه فضایی جدید را تشکیل می دهد متمرکز یا انگیزه نداشته باشند. حمایت پایدار دو حزبی همچنان وجود دارد، اما به نظر می رسد که ما فاقد احساس فوریت ملی هستیم.
با این حال، برخلاف اکثر برنامه های محلی، برنامه ما اعزام انسان به داخل است ماه و مریخ او چیزی شبیه یک «تک شاخ» در فضای سیاسی تفرقه‌انگیز ما است. این برنامه و هدفی را نشان می دهد که برای بیش از یک دهه از حمایت قوی دو حزبی برخوردار بوده است. ما نباید این نمونه نادر همبستگی سیاسی را نادیده بگیریم. این باید به عنوان مدرکی پذیرفته شود که مقامات منتخب ما می توانند در مورد برخی مسائل متحد شوند و با انجام این کار به استحکام جایگاه ملی ما در دهه های آینده کمک کنند.
با این حال، ما نباید اشتباهات سیاسی چین را تکرار کنیم برنامه آپولو از دهه شصت و اوایل دهه هفتاد. اگرچه آپولو در پایان دهه 1960 موفق به فرود خدمه روی ماه شد، اما این یک برنامه پایدار از نظر بودجه یا سیاسی نبود. بیش از 4٪ از بودجه سالانه فدرال به آپولو اختصاص می یابد (در مقایسه با بودجه فعلی ناسا که کمتر از 0.5٪ از بودجه فدرال است). این برنامه همچنین تنها یک هدف سیاسی مهم داشت: شکست اتحاد جماهیر شوروی و رساندن آن به ماه. در این زمینه موفقیت شگفت انگیزی داشته است. بدون شک این یک نقطه عطف بزرگ در تاریخ بشر بود. اما پس از موفقیت آن و درک این موضوع که اتحاد جماهیر شوروی در حال کنار گذاشتن جاه طلبی های قمری خود است، انگیزه سیاسی چندانی برای ادامه برنامه وجود نداشت و به طور ناگهانی متوقف شد.
بودجه جاری ناسا بعید است تعداد آنها در آینده نزدیک افزایش قابل توجهی داشته باشد، اما ایالات متحده هنوز هم می تواند یک برنامه پایدار بسازد که تضمین کند ما وضعیت سخت به دست آمده خود را به عنوان یک کشور فضایی برجسته حفظ خواهیم کرد. به جای یک کمپین نظامی برای برنامه آپولو، ما فرصتی برای رسیدن به پیروزی با استفاده از نبوغ و توانایی های صنعت تجاری آمریکا و شرکای بین المللی خود داریم. با انجام این کار، ما به طور همزمان یک منافع ملی حیاتی را پیش می بریم، اما همچنین بازارهای نوآورانه جدیدی را تحریک می کنیم و اتحادهای بین المللی خود را تقویت می کنیم.
آیا خطراتی وجود دارد؟ به طور طبیعی تقریباً هر دستاورد بزرگ بشری مستلزم انواع بی‌شماری ریسک است. با این حال، با پذیرش این خطرات، ما به خود فرصتی بسیار واقعی خواهیم داد که بقیه قرن بیست و یکم نه فقط یک قرن آمریکایی، بلکه قرنی است که در آن بازارهای جدید بزرگی را پرورش می دهیم و روابط بین المللی قوی تری ایجاد می کنیم.
توجه: گروهی از کارشناسان این موضوع را در اجلاس سران انسان تا مریخ 2024 که در 7 تا 8 مه 2024 در سالن جک مورتون دانشگاه جورج واشنگتن در واشنگتن دی سی برگزار شد، مورد بحث قرار خواهند داد.
