به گزارش مجله نجم
واشنگتن – یک مقام ارشد در 23 آوریل گفت که استراتژی تجاری جدید نیروی فضایی تلاشی برای شروع گفتگوهای واقعی با صنعت فضای خصوصی در مورد مشارکت در فرصت های تجاری جدید است.
در حالی که ارتش چندین دهه است که خدمات ضروری فضایی تجاری مانند پرتاب و ارتباطات ماهواره ای را تهیه می کند، هنوز در حال بررسی است که آیا – و چگونه – واقعاً از پیشنهادات نوظهور مانند سوخت گیری در مدار استفاده خواهد کرد یا خیر.
ژنرال شان براتون، معاون عملیات فضایی در بخش استراتژی، طرح‌ها، برنامه‌ها و الزامات: «ما در مورد سوخت‌گیری در فضا زیاد صحبت می‌کنیم، اما واقعاً نمی‌دانیم که از نظر کاربرد نظامی چگونه است. در یک کنفرانس خبری گفت. رویداد شورای آتلانتیک
براتون در مورد تفکر پشت استراتژی تجاری نیروی فضایی که خواستار ادغام فناوری های بخش خصوصی در سیستم های نظامی است بحث کرد.
وی افزود که هنوز باید به سوالات زیادی در مورد نحوه بکارگیری خدمات فضای تجاری جدید پاسخ داده شود. شعار نیروی فضایی “درک هنر ممکن” است.
مدل کسب و کار نامشخص
سوخت گیری فضایی نمونه ای از این موارد است. رهبران فرماندهی فضایی ایالات متحده خواستار سوخت‌گیری در مدار به عنوان یک قابلیت ضروری شده‌اند تا اپراتورها بتوانند مانورهای ماهواره‌ای را بدون نگرانی از تمام شدن سوخت انجام دهند.
در حالی که نیروی فضایی به مزایای بالقوه سوخت‌گیری در مدار، مانند افزایش چرخه عمر ماهواره‌ها و کاهش زباله‌های فضایی علاقه‌مند است، هنوز در مورد مدل تجاری این صنعت و اینکه آیا مزایای سوخت‌گیری تعهد مالی بزرگ‌تری را توجیه می‌کند، نامشخص است.
براتون گفت: «این یک منطقه بسیار نابالغ است. ما واقعاً می‌گوییم: «صنعت، ما را هدایت می‌کند، ما مطمئن نیستیم که در این مورد چه کاری می‌توانیم انجام دهیم.» ما فکر می‌کنیم چیزی در بیرون وجود دارد، اما به ما کمک کنید آن را بفهمیم.
وی خاطرنشان کرد که نیروی فضایی مایل است بداند که آیا یک مدل تجاری قابل دوام قبل از شروع توسعه یک قابلیت ایجاد شده است یا خیر.
شرکت‌های بخش تجاری فناوری‌های پیشرو برای انتقال پیشران، زنون و سایر مواد مصرفی به ماهواره‌ها در فضا هستند و عمر عملیاتی آنها را افزایش می‌دهند. سوخت‌گیری در مدار می‌تواند هزینه‌ها و زباله‌ها را با از بین بردن نیاز به پرتاب ماهواره‌های جایگزین به طور کامل در هنگام خشک شدن فضاپیما کاهش دهد.
با این حال، مدل کسب و کار سوخت گیری هنوز به طور گسترده اثبات نشده است. رهبران نیروی فضایی مایل به تامین مالی پروژه های تحقیق و توسعه هستند، اما تمایلی به انجام تعهدات عمده ندارند. در مورد سوخت‌گیری، ارتش می‌خواهد خریدار باشد، نه محرک اصلی توسعه این قابلیت‌های تجاری.
سوالات قانونگذاران
برنامه های آینده نیروی فضایی برای خرید خدمات سوخت رسانی ماهواره ای در جلسه استماع کمیته خدمات مسلح سنا در 16 آوریل مطرح شد. سناتور تامی توبرویل (آلا.) از رئیس عملیات فضایی، ژنرال چنس سالتزمن، درباره یک ردیف بودجه جدید 20 میلیون دلاری در بودجه ایالات متحده سؤال کرد. بودجه خدمات برای دسترسی به فضا، تحرک و تدارکات:
توبرویل پرسید: “این فقط 20 میلیون دلار در طول پنج سال است؟”
سالتزمن گفت: برای مثال، اگر به مفهومی به نام مانور دینامیکی نگاه کنیم، آیا می‌توانیم سوخت نامحدودی در فضاپیمای خود داشته باشیم، برای اینکه ببینیم آیا منفعت نظامی دارد یا خیر، استفاده می‌شود. برای سرویس دهی به آن در مدار، می توانیم مدارهای پویاتری داشته باشیم که هدف گیری آنها سخت تر است؟
سالتزمن گفت: «ما واقعاً باید این را ارزیابی کنیم تا ببینیم آیا قبل از سرمایه‌گذاری هنگفت در این برنامه، منافع نظامی جدی وجود دارد یا خیر». ما به سوالات اساسی خود در مورد ابزار نظامی پاسخ خواهیم داد و سپس می توانیم تصمیم بگیریم که آیا به بودجه بیشتری نیاز داریم یا خیر.
نیروی فضایی به وضوح بیشتری نیاز دارد
در رویداد شورای آتلانتیک، براتون گفت که سالتزمن می‌خواهد این استراتژی به هدایت نیروی فضایی به سمت پذیرش بیشتر فناوری تجاری کمک کند، “و شاید کمی خودمان را ناراحت کنیم و به حوزه‌های جدیدی برویم که کاوش نکرده‌ایم یا با آنها همکاری نکرده‌ایم. ” او گفت: “با تبلیغات به همان اندازه.”
براتون گفت: «نمی‌توانم بگویم که پاسخ‌ها را می‌دانیم یا حتی درک کاملی از وضعیت نهایی داریم. ما می‌خواهیم آگهی تجاری به ما کمک کند تا این وضوح را ارائه دهیم و ببینیم در برخی از این زمینه‌ها به کجا می‌توانیم برویم.»
نکته اصلی این است که “ما حاضریم پول خود را کجا بگذاریم؟” او اضافه کرد. برای پاسخ به آن، “ما سعی می کنیم بفهمیم که چه چیزی از نظر تجاری امکان پذیر است؟”
براتون اصرار داشت که در مورد سوخت‌رسانی فضایی، «ما فکر می‌کنیم که ارزشی در آنجا وجود دارد، اما کار بزرگی در درک ابزار نظامی انجام نداده‌ایم». «قطعاً نوآوری‌های زیادی در صنعت وجود دارد که در آن مفاهیم جدیدی را معرفی می‌کنند که ما به آن فکر نکرده‌ایم، فکر می‌کنم ما مسئولیت داریم که آن را کنار بگذاریم، نه در یک اتاق، بلکه با شرکای تجاری که کمک می‌کنند ما فناوری و نحوه استفاده از آن را درک می کنیم.
وی گفت: برخی از سوالاتی که نیروی فضایی باید به آنها پاسخ دهد عبارتند از: “آیا سوخت گیری بخشی از تجهیزاتی است که به جنگ می آوریم؟ آیا سوخت گیری در زمان صلح مرا رقابتی تر می کند؟ آیا در زمان جنگ به من مزیتی می دهد؟ شواهد کجاست؟ که تفاوتی را نشان می دهد که هنگام سوخت گیری چه اتفاقی می افتد؟
مربوط
