یک آزمایش جدید نشان می‌دهد که حیات به شکلی که می‌دانیم می‌تواند در زهره وجود داشته باشد

اگر زهره میزبان اشکال حیات در ابرهای سمی خود باشد، احتمالاً از اسیدهای آمینه، یکی از اجزای سازنده حیات (همانطور که ما می شناسیم) محروم نمی ماند. حداقل، این چیزی است که دانشمندان در نتیجه یک آزمایش آزمایشگاهی جدید می گویند.

زهره علیرغم اینکه “دوقلو” زمین است، با رسیدن به دما، غش می کند صدها درجه تحت پوشش قرار می گیرد ابرها ساخته شده از اسید سولفوریک خورنده، مایعی بی رنگ و سرطان زا که فلزات را حل می کند، دندان های ما را خورده و چشم، بینی و گلو ما را تحریک می کند. به این ترتیب، سیاره سنگی محل زندگی موجودات زنده نیست. قطعا استقبال نمی شود مریخ، سیاره مشتریماه یخی اروپا یا زحل‘s انسلادوس به نظر می رسد. با این حال، دانشمندان تردید دارند که هر گونه حیات در آن پدید آمده باشد سیاره زهرهیک محیط جهنمی را می توان در میان ابرهای مضر آن یافت که خنک تر از سطح سیاره هستند و بنابراین می توانند انواع مختلفی از اشکال حیات را پشتیبانی کنند.